تأثیر ۱۲ هفته تمرین اینتروال شدید بر سطوح پلاسمایی لپتین، آدیپونکتین و شاخص مقاومت به انسولین مردان چاق مبتلا به بیماری کبد چرب

هدف: هدف از این تحقیق تعیین تأثیر 12 هفته تمرین اینتروال شدید بر سطوح پلاسمایی لپتین، آدیپونکتین و شاخص مقاومت­به­انسولین مردان چاق مبتلا به کبد چرب با محدوده سنی 20 تا 35 سال بود. روش شناسی: آزمودنی­های این تحقیق، شامل 38 مرد چاق مبتلا به کبد چرب غیرالکلی با میانگین سن 2/6±5/28 سال، وزن 8/11±4/95 کیلوگرم و  قد 7/14±6/178 سانتی­متر بودند که به طور تصادفی به دو گروه تجربی (18=n) و کنترل (20=n) تقسیم شدند. آزمودنی­های گروه تجربی به مدت سه ماه (36 جلسه) و هر هفته سه جلسه به تمرینات اینتروال شدید پرداختند. شدت تمرین در جلسه اول با 90% برون­ده توان اوج، شروع و در جلسه آخر با شدت 115% برون­ده توان اوج، پایان یافت. پروتکل تمرینی شامل حداکثر 10 تکرار 60 ثانیه­ای پدال زدن بر روی چرخ کارسنج با استراحت فعال 60 ثانیه­ای بین تکرارها  با شدت 15% برون­ده توان اوج بود. پس از اطمینان از توزیع طبیعی داده­ها به­وسیله آزمون k-s، برای تعیین معنی­دار بودن تفاوت بین میانگین­ها در پیش­آزمون و پس­آزمون از آزمون t وابسته استفاده گردید (05/0≥p). یافته ها: یافته­های تحقیق نشان داد پس از 12 هفته تمرین اینتروال شدید، سطوح لپتین در مردان چاق مبتلا به کبد چرب غیرالکلی کاهش معنی­داری داشته است ؛ هم­چنین، در شاخص مقاومت­به­انسولین نیز کاهش معنی­دار مشاهده شد. این در حالی است که بین سطوح آدیپونکتین آزمودنی­ها در پیش­آزمون و پس­آزمون افزایش معنی­دار دیده شد (05/0≥p). نتیجه گیری: به­طور کلی می­توان نتیجه گرفت که 12 هفته تمرین اینتروال شدید می­تواند سطوح لپتین، آدیپونکتین و مقاومت­به­انسولین مردان چاق مبتلا به کبد چرب را تغییر داده و همراه با کاهش وزن و شاخص توده بدن، موجب بهبود عارضه در آنان شود.